Je hebt twee soorten mensen: zachtaardige mensen en gewone mensen. De gewone mensen leven hun leven, trekken zich niet veel van dingen aan. De zachtaardige mensen trekken zich overal wat van aan en willen graag dat er van alles verandert. Deze groep heeft het daardoor zwaarder. En… dat is niet nodig. Ze dragen veel op hun rug wat eigenlijk bij de ‘gewone’ mensen hoort. Nemen emoties van anderen over. Proberen de problemen van anderen over te nemen en op te lossen, het ‘Reddersyndroom’.
Reddersyndroom
Als je graag, nee dólgraag, wilt dat het beter met iemand gaat, dan wil je die ander redden. Door de ander bij te staan, klussen van de ander over te nemen, geld te geven, werk voor de ander te doen, emoties voor de ander te verwerken. Een vermoeiende bezigheid, want je draagt de ander op je rug. Maar ja, dat komt nou eenmaal doordat je zachtaardig bent. Té zachtaardig, moet ik zeggen. Want je doet teveel, geeft veel meer dan nodig is en loopt zelf leeg. Je energie is veel lager dan zou hoeven. Je zit verstrikt in een reddersyndroom: de ander willen redden, ook al vraagt die ander daar niet om.
Verantwoordelijkheid loslaten
De Bewust- Methode werkt op vele manieren die we lang niet altijd overzien. Zo helpt het je bij het loslaten van verantwoordelijkheid die niet van jou is. En dat is een proces dat lang kan duren, omdat het moeite kan kosten om helder te zien dàt het niet jouw verantwoordelijkheid is! Dit komt vaak uit een diep schuldgevoel dat je ooit ergens hebt opgepikt. Vanuit dat schuldgevoel heb je het idee dat het onvoldoende is als je alleen voor jezelf zorgt, maar móet je ook nog eens de levens van andere mensen helpen verbeteren.
In hun sop gaar laten koken
Een fijn volksgezegde is dat je mensen soms ‘in hun sop gaar moet laten koken’. Dat betekent dat je het mensen moet gunnen om eerst zelf helderheid te krijgen in wat er nu bij hen speelt. Of populairder gezegd: gun mensen hun eigen ellende. Door te vallen, ervan te leren, en weer op te staan, worden mensen wijzer. Ontneem je hen die lessen te snel, dan missen ze een stukje in het volwassen worden. Dan sta je hen in de weg om wijs te worden. Maar dat vergt wel wat van je. Het betekent: kiezen op elkaar houden als je wijze raad wilt geven. En je handen op je rug houden als je de neiging hebt om je handen weer uit de mouwen te steken. Niet makkelijk, want je bent tenslotte een redder.
Helpers en valse helpers
Er zijn helpers en valse helpers. De meeste zachtaardige mensen zijn van nature helpers. Zij glunderen, voelen zich voldaan, wanneer ze iemand anders kunnen helpen. Valse helpers zijn de redders. Zij helpen iemand, maar eigenlijk verergeren ze de situatie, doordat ze de ander het leerproces ontnemen. Dit herken je bijvoorbeeld bij mensen die ongevraagd de MIR-Methode voor iemand anders doen, wat niet is toegestaan, wanneer iemand het zelf kan doen. Lees ook veel gestelde vraag nr. 5. Je kunt jezelf herkennen als ‘valse helper’, aan twee dingen:
1. Je merkt dat je ervan baalt dat de ander niet dankbaar (genoeg) is.
2. De ander valt telkens weer terug in hetzelfde gedrag.
Wat kan je wel doen aan het reddersyndroom?
Maar moet je iemand dan maar loslaten, verwaarlozen? Nee beslist niet. Wat helpt, is om de ander te laten weten dat je er bent. Met een telefoontje, een kaartje, een whatsapp-bericht. Maar niet meer dan jij werkelijk wilt aan contact. Wanneer de ander jou dan werkelijk om hulp vraagt, dan kan je komen helpen. Waarbij je op je hoede mag blijven om te zien of je werkelijk helpt of de ander de eigen lessen ontneemt. Daarnaast is het hoofdzaak dat je goed voor jezelf blijft zorgen. De aandacht die je aan een ander wilt geven, geef je eerst drie keer zoveel aan jezelf. Heb je reserve over, tijd over, zin over om iets voor een ander te doen, dan komt de ander pas aan de beurt. Oftewel: een gezonde portie egoïsme is voor de zachtaardige mens gezonde voeding!
Herken je dit bij jezelf?
Dan gaan wij kijken waarin ik je kan ondersteunen.